De merel zingt
Het koolzaad bloeit
Corrie pakt haar kwast
Haar hart gloeit
De volgende dag kwam er toch onverwacht een einde aan haar leven.
Met Corrie verliezen we een icoon. Ze was een bijzonder mens
en getalenteerd kunstenaar. We zullen haar missen.
Corrie Bos
Termunten – 7 februari 1928
Ede – 18 april 2020
Ze ligt begraven op de openbare begraafplaats van Bennekom met haar in 1976 overleden man Lex van Voorst.
Het graf is een ontwerp van haar kinderen: het grindreliëf is van de hand van Lex als proefdeel van het grindreliëf van het postkantoor in Wageningen. Corrie’s aandeel wordt gesymboliseerd door het corten staal; ze hield van wabi sabi; de traditionele Japanse esthetiek de kunst van vergankelijkheid. De prachtige roest-oranje fluwelig aandoende oppervlak matcht bij het reliëf en valt op tussen de grijsheid van de omringende stenen.
Maarten Beks schreef over Corrie’s werk: “Als aquarelliste moest zij wel tot de overtuiging komen dat haar werk er dient uit te zien alsof het door de regen zelf op het papier is geaquarelleerd. En alsof die regen op zijn beurt het werk was van haar handen. De wereld behoeft de tussenkomst van een mensenhand om zichzelf in beeld te brengen.” 1)
Haar werk geldt als één van de zuiverste vormen van aquarel.
Ze was lid van het Institute European de l’Aquarelle vanaf 2006 en werd zeer gewaardeerd.
Corrie heeft van haar Academietijd in 1948 tot aan haar overlijden in 2020 geschilderd en heeft veel prachtig werk nagelaten. Indien u interesse heeft in werk kunt u ons – de familie – benaderen via haar zonen Ewout en/of Harold van Voorst.
